W uroczystość św. Kazimierza – w katedrze wileńskiej msza św. po polsku


Fot. katedra.lt
W poniedziałek, 4 marca, przypada liturgiczne wspomnienie św. Kazimierza Królewicza, patrona Litwy i Polski. W tym dniu – w głównym dniu tygodniowego odpustu – w katedrze wileńskiej zostanie odprawiona msza św. w języku polskim. Początek – o godz. 15 (czasu litewskiego). Mszę św. będzie sprawował proboszcz parafii pw. Najświętszej Maryi Panny, Królowej Rodzin w Podbrodziu w rejonie święciańskim ks. Włodzimierz Sołowiej. Transmisja mszy św. – w TVP Wilno. Przypomnijmy, w tym roku przypada 540. rocznica urodzin dla Nieba (śmierci) św. Kazimierza Królewicza.

W trakcie trwania tegorocznego odpustu św. Kazimierza msze św. w katedrze wileńskiej odprawiane będą nie tylko w języku litewskim, ale również – ukraińskim (5 marca, godz. 19), białoruskim (6 marca, godz. 19), włoskim (7 marca, godz. 19).

W poniedziałek, 4 marca, o godz. 15 odprawiona zostanie msza św. w języku polskim

Msza św. po polsku z okazji odpustu św. Kazimierza zostanie odprawiona w katedrze po raz piąty. Z inicjatywy proboszcza katedry ks. Virginijusa Česnulevičiusa po raz pierwszy po polsku sprawowana była w roku 2020.

Przypomnijmy, na co dzień msze św. w wileńskiej katedrze w języku polskim nie są odprawiane.

Odpust św. Kazimierza rozpocznie się w niedzielę, 3 marca. Na zakończenie odpustu w niedzielę, 10 marca, mszę św. o godz. 12.30 będzie sprawował nuncjusz apostolski na Litwie abp Petar Antun Rajič. Po zakończeniu nabożeństwa odbędzie się uroczysta procesja dookoła katedry.

Podczas trwania odpustu msze św. w języku litewskim o godz. 8 (za wyjątkiem niedziel) sprawowane będą w kaplicy św. Kazimierza, gdzie spoczywają doczesne szczątki tego patrona Litwy i Polski.

Przypomnijmy, Święty Kazimierz (właśc. Kazimierz Jagiellończyk) urodził się 3 października 1458 r. w Krakowie jako trzecie dziecko i drugi syn Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki. Jego wychowawcą był Jan Długosz, który napisał o nim, że „był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności, godnego pamięci rozumu”.

W latach 1481-1483 – podczas pobytu jego ojca króla Kazimierza IV Jagiellończyka IV na Litwie – królewicz Kazimierz jako namiestnik rządził Królestwem Polskim. Otrzymał wówczas tytuł „secundogentis Regis Poloniae”. Już wtedy odznaczał się sprawiedliwością i troską o ubogich, dbał także o bezpieczeństwo zewnętrzne i wewnętrzne kraju.

Na Litwie natomiast zyskał sobie wdzięczność wśród ludności i popularność ze względu na troskę o potrzeby mieszkańców, zwłaszcza biednych i pokrzywdzonych.

Był człowiekiem głęboko wierzącym, życie kontemplacyjne łączył jednak z działalnością polityczną, przygotowując się do objęcia władzy w kraju.

Jego przygotowania do przejęcia rządów przerwała śmiertelna choroba.

Święty Kazimierz zmarł w Grodnie 4 marca 1484 r. mając niespełna 26 lat. Został pochowany w katedrze wileńskiej.

W 1521 r. papież Leon X wydał bullę kanonizacyjną, która jednak zaginęła. Dopiero w 1602 r. Klemens VIII wydał nowy dokument kanonizacyjny. Uroczystości kanonizacyjne odbyły się w Wilnie w dniach 10–12 maja 1604 roku.

Od 1636 r. święty Kazimierz jest głównym patronem Litwy. Wówczas też w katedrze wileńskiej urządzona została barokowa kaplica, do której przeniesiono doczesne szczątki św. Kazimierza.   

Na podstawie: katedra.lt, pl.wikipedia.org