Manfred Kridl - polski historyk literatury. Urodził się 11 października 1882 r. we Lwowie. We Lwowie też ukończył szkołę średnią i filologię polską na Uniwersytecie Lwowskim, po czym kontynuował studia we Fryburgu i Paryżu. Od samego początku pracy naukowej jego zainteresowania historyczno-literackie koncentrowały się na XIX w. W 1907 r. rozpoczął pracę w charakterze nauczyciela w jednej z prywatnych warszawskich szkół. W 1908 r. wyszła jego obszerna praca „Mickiewicz i Lamennais. Studium porównawcze”. W 1909 r. uzyskał doktorat z filozofii na Uniwersytecie Lwowskim. W 1911 r. został członkiem I wydziału Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, w latach 1912-1914 był sekretarzem Towarzystwa. W 1919 r. po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, przeszedł jako nauczyciel do szkolnictwa publicznego. Wykładał we Wszechnicy Polskiej. W 1921 r. habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie rozpoczął pracę. Jednym z rezultatów pracy Kridla w szkolnictwie średnim był obszerny podręcznik „Literatura polska w. XIX”, który był wydawany w Warszawie w latach 1925-1933. W 1929 r. Kridl został profesorem slawistyki na uniwersytecie w Brukseli, w 1932 r. rozpoczął pracę w katedrze historii literatury polskiej na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W okresie wileńskim stworzył serię wydawniczą „Z zagadnień poetyki”. W okresie wileńskim, w latach 1933-1938 Kridl był również członkiem kolegium redakcyjnego „Pamiętnika Literackiego”. Działał politycznie: był przewodniczącym Klubu Demokratycznego w Wilnie. W wyniku działań wojennych przeniósł się do USA. Początkowo pracował w małej żeńskiej uczelni Smith College w Massachusetts, a w 1948 r. objął katedrę im. Mickiewicza na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Finansowanie katedry przez rząd polski było przyczyną niechęci części Polonii amerykańskiej do Kridla, podejrzewanego o sympatię do komunizmu. W 1956 r. Manfred Kridl przeszedł na emeryturę, jednak do końca życia kontynuował pracę dydaktyczną i naukową. Zmarł 4 lutego 1957 r. w Nowym Jorku. Po śmierci Kridla Uniwersytet Columbia rozwiązał katedrę literatury polskiej.