Cmentarz Bernardyński w Wilnie został poświęcony 14 października 1810 r. Pierwszy cmentarz znajdował się przy kościele oo. bernardynów, przed kościołem św. Anny. W związku z przeprowadzeniem na jego terenie ulicy św. Anny, na podstawie decyzji magistratu wileńskiego z 25 lutego 1810 r., na wniosek Katolickiej Kongregacji Niemieckiej św. Marcina przy kościele św. Anny, cmentarz przeniesiono na dzisiejsze miejsce na Zarzecze. Wykonanie planu Cmentarza Bernardyńskiego przypisuje się Józefowi Poussierowi. Najstarszą, liczącą najcenniejsze i najstarsze nagrobki, jest część zachodnia cmentarza, od bramy głównej do końca kolumbariów, sięgająca do ścieżki nad nabrzeżnym zboczem. Wymagającą dziś odbudowy kaplicę cmentarną zbudowano w latach 1825-1827 według planów Józefa Poussiera. Na Cmentarzu Bernardyńskim spoczywa wiele postaci zasłużonych dla miasta: profesorowie Uniwersytetu Wileńskiego, literaci, poeci, malarze, artyści fotografowie, aktorzy, śpiewacy, muzycy, kompozytorzy, pedagodzy, nauczyciele, działacze społeczni, oświatowi i polityczni, lekarze i prawnicy, inżynierowie i budowniczy, księża, kapłani i zakonnicy, historycy sztuki, wojskowi i powstańcy 1863 roku. Twórcami najstarszych nagrobków są artyści wileńscy, m.in. J. Rosiński, J. Kozłowski, J. Sobolewski, L. Andruszkiewicz, W. Łabanowski, B. Jacuński, J. Korkuć i J. Horbacewicz. Liczne pomniki żeliwne pochodzą w manufaktury w Wiszniewie. Cmentarz Bernardyński, zamknięty w latach 90. ubiegłego wieku, uznano za zespół zabytkowy chroniony prawem. Dzięki inicjatywie Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz współdziałającej z nią polskiej Fundacji Wspierania Współpracy Polsko-Litewskiej im. A. Mickiewicza za pieniądze rządu polskiego odrestaurowano około 150. nagrobków. Z funduszy miasta Wilna odbudowano część ogrodzenia, odrestaurowano bramę i wzmocniono skarpę. Obecnie cmentarz znajduje się na liście najpiękniejszych cmentarzy w Europie. Fot. Cmentarz Bernardyński, wilnoteka.lt