Halina Turska, z domu Jabłońska - polska uczona, językoznawca, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Urodziła się 15 października 1901 r. w Irkucku. Uczęszczała do Gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej w Wilnie, następnie podjęła studia z filologii polskiej i słowiańskiej na Uniwersytecie Stefana Batorego. Na studiach zajmowała się językoznawstwem indoeuropejskim. W latach 1921-1923 pracowała jako nauczycielka w wileńskich szkołach powszechnych, a po uzyskaniu dyplomu uniwersyteckiego została zatrudniona jako młodsza asystentka w jednej z katedr językoznawczych. W 1929 r. obroniła rozprawę doktorską „Język Jana Chodźki” i została starszą asystentką. W tym charakterze pracowała na Uniwersytecie Wileńskim do września 1939 r. W okresie wojennym Turska uczestniczyła w tajnym nauczaniu i współpracowała z Armią Krajową. Przez pewien czas pracowała jako sanitariuszka w Wileńskim Szpitalu Zakaźnym, a od 1943 r. zatrudniona była w gospodarstwie ogrodniczym w Wilkiszkach. Wybuch wojny wstrzymał druk pracy „O powstaniu polskich obszarów językowych na Wileńszczyźnie. W 1946 r. Turska wraz z rodziną opuściła Wileńszczyznę, osiadła w Toruniu i została adiunktem w Katedrze Językoznawstwa Indoeuropejskiego Uniwersytetu Toruńskiego. W 1951 r. przeszła do Katedry Filologii Polskiej, gdzie w 1953 r. została kierownikiem. Sprawowała równocześnie opiekę nad Katedrą Filologii Słowiańskiej. W 1962 r. na własną prośbę odeszła z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i została profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Słowianoznawstwa Instytutu Języka Polskiego PAN w Pracowni Białoruskiej. Zainteresowania naukowe Haliny Turskiej obejmowały polszczyznę kresową - szczególnie wileńską, polszczyznę Adama Mickiewicza, związki językowe polsko-litewskie i polsko-białoruskie, słowiańską i indoeuropejską literaturę porównawczą. Wieloletnie badania nad związkami językowymi polsko-litewsko-białoruskimi na kresach znalazły podsumowanie w zbiorze „Studia nad polszczyzną kresową”, który był wydany już po śmierci autorki. Halina Turska była członkiem towarzystw i organizacji naukowych. Brała udział w pracy Towarzystwa Naukowego w Toruniu, była również członkiem Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego i Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, a także członkiem Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk. H. Turska zmarła 5 stycznia 1979 r. po długiej i ciężkiej chorobie. Pochowana została na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Toruniu.