Rowerem za Miłoszem

Samego Miłosza podobno śmieszyło i irytowało gloryfikowanie jego osoby. Toteż przesadą byłoby twierdzić, że uczestnicy rajdu wyruszyli w swoją wyprawę wiedzeni przemożną miłością do poezji i chęcią oddania hołdu wielkiemu twórcy. To po prostu młodzi ludzie, którzy chcieli przeżyć letnią przygodę, oderwać się od codzienności, wreszcie wypróbować własnych sił, bo czekał ich niemały wysiłek fizyczny - przebyli 360 km w 5 dni. Jednak umiejętnie wplecione w program rajdu punkty podróży stały się poglądową lekcją literatury, historii, geografii… Dla kogoś było to odkrycie, dla kogoś tylko przypomnienie znanych faktów. Niektórzy przyznają, że właśnie rajd zachęcił ich do sięgnięcia po twórczość Miłosza.

Podróżnicy byli między innymi w Szetejniach, gdzie urodził się Czesław Miłosz, Świętobrości, gdzie odbył się ślub rodziców literata i gdzie go ochrzczono, Opitołokach, Kalibrzu, Szłapobrzezi, Kiejdanach - w miejscowościach związanych z młodością poety. Zwiedzali kościoły, cmentarze, pozostałości dworków i pałacyków, często należących do krewnych lub przyjaciół rodziny Miłoszów. Nieśpieszne życie prowincji, rozmowy z „tubylcami” (z których niektórzy, chociaż Litwini, dobrze mówią po polsku), obserwowanie przyrody - wszystko to złożyło się na romantyczny urok rajdu.

Z drugiej strony były przysłowiowe „krew, pot i łzy”, gdy na przykład jednego dnia rowerzyści przebyli 110 kilometrów, czy w upale musieli przedzierać się przez zupełnie rozbitą, piaszczystą wiejską drogę. Jak mówią, był to niezły wycisk.

Zdarzały się więc niewinne narzekania, ale nikt nie zdezerterował ani nie żałował udziału w rajdzie. Przeciwnie, chętnie powtórzyliby podobną wyprawę. W końcu nie brak na Litwie nieodkrytych jeszcze zakątków.

Zdjęcia: Paweł Dąbrowski, Rajmund Rozwadowski
Montaż: Rajmund Rozwadowski