Dzieci to lubią: "Chusta babci"

Książka rozpoczyna się powrotem babci ze szpitala. W mieszkaniu zbiera się cała rodzina. Pobrzękują filiżanki, ktoś wylewa herbatę, jedno z dzieci kaleczy się w palec. Nienawykły do tłumu pies szczeka skołowany. Ktoś z sąsiadów roni łzę, a mama zmieszana tłumaczy dzieciom, że to "ze szczęścia"… W tym zamieszaniu, bieganiu między kuchnią a stołem, podawaniem klopsików i opatrywaniem ran nie ma zbyt wiele czasu na myślenie, na roztrząsanie tego, co się dzieje. A pewne myśli najlepiej zagłuszyć. Tak myślą dorośli.

Ale dzieci są inne. Choć nikt im niczego nie wyjaśnia, one czują, że wokół dzieje się coś ważnego. Biliam i jego kuzynka próbują poukładać sobie to, czego są uczestnikami. Zrozumieć skąd płacz, skoro miała być radość. I czy babcia jeszcze oddycha... Gdy więc kolejny raz ktoś przepędza je z pokoju, znajdują sobie schronienie pod kwiecistą chustą babci. Obok niej czują się bezpieczne. Przy niej są szczere i naturalne. Tam znajdują własny sposób na udźwignięcie nowej dla nich, trudnej sytuacji.

Powoli w dziecięcych głowach poszczególne obrazy łączą się w całość. Można porozmawiać z babcią. O życiu i o śmierci. I o donicach. Pogładzić jej warkocz, opowiedzieć o łodziach ratunkowych i żonglerach… Kilka dni później babcia odchodzi. Umiera. Dzieci doskonale to wiedzą, rozumieją, co się stało. Kto jest adresatem tej książki? Na pewno nie trzy-, czterolatek. Nie zrozumie większości. Nie odczyta właściwego znaczenia delikatnie dobieranych słów. Sporo w tej opowieści aluzji skierowanych bezpośrednio do dorosłego, jakby książka była wskazówką, jak o tych wszystkich ważnych sprawach rozmawiać z dzieckiem, na co zwracać uwagę. Nie jest to książka, którą czyta się jednym tchem, bez komentarza.

Duża, czarna kwiecista chusta. Taka z frędzlami. Dająca schronienie i poczucie bezpieczeństwa. Wasza babcia też taką miała? Może podobna znajdzie się gdzieś na dnie szafy? Każdy czasem potrzebuje azylu. Miejsca, by spokojnie pomyśleć, pobyć naprawdę razem, porozmawiać. Dzieci są od nas mądrzejsze. Uczmy się od nich.

"Chusta babci"
Tekst: Åsa Lind
Ilustracje: Joanna Hellgren
Wiek: 4+
Wydawnictwo: Zakamarki