Blog redakcyjny

A jednak wypadł śnieg... Przynajmniej trochę bieli okryło brudy odwilży. Oby nie zszedł chociaż przez te kilka dni, bo już wyglądało, że przed nami kolejne święta bez śniegu, ale z obfitością różnych wirusów. Bez szans na szybki pokój na południu, ale z niezłym zamieszaniem za Niemnem, w Macierzy - czy wszystko to może zepsuć magię ŚWIĄT? Może, ale nie musi. Oby te nadchodzące Święta były ŚWIĘTAMI W NAS, w relacjach z najbliższymi. By ich magii nie tworzyły światełka, świecidełka, Christmas songs i prezenty, tylko ciepło naszych serc, uściski dłoni, objęcia i przytulenia, szczere uśmiechy - i słowa, które każdy chciałby usłyszeć. I oby powróciły do nas bałwanki! Nie te ze świata polityki, tylko szczere i prawdziwe, które ustawimy sobie za oknem - niech towarzyszą nam aż do powrotu jaskółek!

Właśnie wróciłem z miasta. Wilno świeci świąteczną pustką, z rzadka ożywioną kolejką aut przy centrach handlowych. W moim bloku już na schodach czuć zapach pieczonych ciast i smażonego oleju. Chcę wierzyć, że wszyscy w swoich domach zajęci są przygotowaniem Wigilii i całe Wilno jest jak setki tysięcy małych Betlejem – oby te Święta nie były dla nas po prostu sobotą i niedzielą!

Skoro żeśmy doczekali znów Świąt białych i mroźnych, czyli nie jest źle, a będzie lepiej! Niechaj ten lecący śnieg otuli nas atmosferą bajkowej Wigilii, a spokój i wytchnienie pomogą zapomnieć o codziennych troskach, przypomnieć o bliższych i dalszych Krewnych oraz Przyjaciołach, aby przynajmniej na te kilka dni Nowonarodzone Dzieciątko zabrało nas do Krainy Świątecznych Marzeń!

Matura to czas wyjątkowego spiętrzenia trudnych emocji, nad którymi często nie umiemy zapanować. W dobie pandemii dochodzi jeszcze niepewność, strach, a w końcu - zobojętnienie... Znasz to? Potrzebujesz wsparcia, narzędzi, by poradzić sobie ze stresem, zarządzać emocjami? Mamy coś dla Ciebie.

„Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci...” Wisława Szymborska

„Nie umiera ten, kto trwa w sercach i pamięci naszej…”

„Ci których kochamy nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność”. św. Jan

Przestało bić Serce, które biło dla Gdańska, a w Jego głębi od najmłodszych lat było też Wilno... Miłość do Miasta Rodziców nie była tylko sentymentem, wyniesionym z domu rodzinnego - pielęgnował to uczucie tak czule, że my wszyscy tu w Wilnie i na Wileńszczyźnie wiedzieliśmy: mamy w gdańskim Ratuszu Wielkiego Przyjaciela, znawcę naszych spraw i problemów.

„Nie lękajcie się patrzeć w wieczność. Tam czeka Ojciec, Bóg, który jest miłością”. Św. Jan Paweł II