Blog redakcyjny

Kiedy odchodzą Starsi, towarzyszy temu żal i ogromny smutek, ale też świadomość nieuchronności losu. Kiedy odchodzą Młodsi, panuje zagubienie i wciąż powraca pytanie: “Dlaczego...?"

Nic nie sprawia większej dumy dla Redaktora (choć może jest to na bakier z zasadami zarządzania), jak możliwość podzielenia się z Czytelnikami radością powiększenia się naszej Redakcyjnej Gromadki i to nie za sprawą agresywnej polityki kadrowej, tylko aktywnego życia rodzinnego poszczególnych członków Zespołu "Wilnoteki"!

Wileński Okręgowy Sąd Administracyjny sprawił naszemu portalowi najlepszy prezent na Gwiazdkę - w dniu 22 grudnia br. uchylił karę Inspektora Etyki Dziennikarskiej w postaci upomnienia. Przypomnijmy, że 11 lipca 2011 r. kierownik litewskiej Służby Inspektora Etyki Dziennikarskiej Zita Zamžickienė decyzją Nr SPR-76 "W sprawie informacji, zamieszczonej w publikacji "W obronie polskich szkół na Litwie" (www.wilnoteka.lt)" uznała, że naruszyliśmy prawo (Ustawę o informacji publicznej). Przy pomocy Europejskiej Fundacji Praw Człowieka udało się nam jednak zaskarżyć tę decyzję - i wygrać sprawę!

Jaki jest najlepszy prezent urodzinowy? Wariantów pewnie nieskończenie wiele..., ale pojawienie się na świecie córki bez wahania można uznać za szczytowe miejsce na liście. Taki wyjątkowy prezent sprawiła sobie nasza redakcyjna koleżanka Małgorzata Kozicz, zwana z sympatią Koziczanką. Szczerze podzielamy Jej radość i całej Jej Rodziny, w której od teraz będą rozbrzmiewały głosy aż dwóch szkrabów - starszego Benka i młodszej Mai.

Widząc 3 tysiące podpisów z całego świata po 3 tygodniach akcji w początkującym portalu, zastanawialiśmy się w redakcji: Czy to dużo czy mało? Pierwsze „echa” tej akcji w mediach litewskich przekonały nas jednak, że warto było sprawę nagłośnić. Po pierwsze, by zorientować się, czy na polskich szkołach zależy wyłącznie „politykierom z Wileńszczyzny”, jak często twierdzą „politykierzy z reszty Litwy”. Po drugie, by się zorientować, czy sprawy Polaków na Litwie kogoś jeszcze poza tą społecznością obchodzą. Po trzecie, by te niezależne - jak się nam wydawało - racje raz jeszcze przedstawić braciom-Litwinom. Przynajmniej tym bardziej otwartym współobywatelom, myślącym i wolnym od szowinizmu i stereotypów, którzy pojęcia „dobro Litwy” nie zamykają w ciasnym zaścianku etniczności. Wciąż wierzymy, chcemy wierzyć, że stanowią oni większość, a nie mniejszość litewskiego społeczeństwa, ale... Bardziej widoczni, słyszalni i wpływowi są nie oni i - niestety - nie oni kształtują wizerunek Litwy.

Pierwsze lato naszej redakcji okazało się gorące nie tylko pod względem pogody, twórczości, ale i tak zwanych decyzji życiowych. Pierwszą stratę poniosło grono "wymarzonych narzeczonych" - dumnych i wolnych kawalerów stanowiących trzon "Wilnoteki". Na ślubnym kobiercu w wileńskiej katedrze stanął nasz redakcyjny kolega, fotograf, operator i montażysta Rajmund Rozwadowski. Podobno gdy żenią się artyści, Pan Bóg śpiewami aniołów podwójnie im błogosławi. Tym razem z pewnością tak było, bo oboje Państwo Młodzi cieszą się szczególnym darem bożym: Ona czaruje wspaniałym śpiewem, On ma niezrównane oko. Liczymy więc na to, że związek okaże się nie tylko twórczy, ale i owocny...

Tegoroczne upały, przeplatane burzami, skłaniają raczej nie do wypraw krajoznawczych, lecz do ewakuacji w okolice miłych i chłodnych akwenów. Dla prawdziwych globtroterów i poszukiwaczy przygód nie ma jednak złej pogody, więc zapraszamy wszystkich włóczęgów, nie tylko „klubowych”, do dzielenia się wrażeniami w „Wilnotece”.