Dzieci to lubią: "Ciekawe co będzie jutro?"

Renata Piątkowska ukończyła socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, mieszka w Bielsku Białej, a jej pasja to jazda konna. Zainspirowana książkami poznanymi w dzieciństwie, a także z potrzeby zaszczepienia w dzieciach i ich rodzicach potrzeby czytania, postanowiła napisać coś dla najmłodszych. W jej książkach mały czytelnik spotkać może wiele ciekawych i niebanalnych postaci, przeżyć niesamowite przygody, pośmiać się, popłakać i świetnie bawić. W 2007 roku otrzymała drugą nagrodę za książkę dla dzieci do lat 6 w Konkursie Literackim  im. Astrid Lindgren, zorganizowanym przez Fundację ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom. Do tej pory autorka wydała kilkanaście pozycji dla dzieci i, miejmy nadzieję, że na tym nie poprzestanie.

Główną bohaterką najnowszej książki Renaty Piątkowskiej "Ciekawe co będzie jutro?" jest Rozalka, która po prostu uwielbia psocić. A to umaluje swojego śpiącego tatę, a to niespodziewanie "wyjdzie za mąż" za swojego kilkuletniego sąsiada, a to znowu w oryginalny sposób wyjaśni pani w szkole znaczenie słowa "dogoterapia"... Każdy kolejny dzień to dla Rozalki wspaniała przygoda, a dla czytelnika gwarancja dobrej zabawy. Dużo tu psot, ale takich przypadkowych, zupełnie niezamierzonych i pozbawionych złośliwości. Dziewczynka co chwila wpada w tarapaty, rodzice i nauczyciele załamują ręce, i uśmiechają się dyskretnie, bo na Rozalkę po prostu nie sposób się gniewać. Jest bardzo wesołym i pogodnym dzieckiem, a jej przygody wywołują jedynie wielki uśmiech.

Zbiór czternastu opowiadań o przygodach Rozalki należy do serii wydawniczej "Pod parasolem", która skierowana jest do dzieci podejmujących próby samodzielnego czytania. Sporym ułatwieniem dla młodych czytelników jest wyrazista i duża czcionka. Opowiastki są krótkie, napisane prostym językiem, a do tego bardzo ciekawe i dowcipne.

Jednak to, co przyciąga czytelnika do książki "od pierwszego wejrzenia", to ilustracje autorstwa Katarzyny Bajerowicz. Już sama okładka intryguje. Tytułowe pytanie na intensywnym czerwonym tle. W prawym dolnym rogu na taborecie siedzi dziewczynka. Ogromne oczy, długie blond włosy, niewinna minka i ten uśmiech… To zachęta, by zajrzeć do środka! Gdzie pojawia się świat nakreślony delikatną kreską, przypominający ten widziany oczyma dziecka. Wielobarwny, przepełniony emocjami. Świat, w którym czeka się z niecierpliwością, co przyniesie kolejny dzień. Bardzo optymistyczna historia!