Nastolatki czytają: "Dynastia Miziołków"

Bohaterem zbiorowym książki jest rodzina Miziołków. Składa się ona z pięciu indywiduów: Mamiszona, Papiszona, Kaszydła, Małego Potwora, no i Miziołka, dwunastolatka, od dekady zmagającego się z przezwiskiem, którego w żaden sposób nie może się pozbyć. To właśnie on jest narratorem - autorem pamiętnika, na którego kartach opisuje codzienne życie rodziny, a także swoje niecodzienne przygody i głębokie przemyślenia. Obserwacje na temat zachowania jego "starych", obu młodszych sióstr, nauczycieli, sąsiadów i kolegów są zawsze szczere i "dystyngowane", godne młodego filozofa.


Dwunastolatki zdaniem dorosłych nie mają problemów. Mają się uczyć, bawić, życiem cieszyć. Tymczasem nie zawsze jest tak różowo. Taki na przykład Miziołek - ileż on ma powodów do zmartwień, frustracji i rozgoryczenia. No bo tak:
- Mamiszon - zupełnie nieodpowiedzialna matka; raz zaprowadza dietę wegetariańską, innym razem karmi rodzinę jakimś świństwem ze słoików, żeby wygrać zlewozmywak w zamian za etykiety; gotuje jak nieudolny dwunastolalek, płacze w kinie, gubi rękawiczki i czyta ciągle od nowa "Chatkę Puchatka";
- Papiszon - łakomczuch, maniak techniki komputerowej, głównie pracuje, a spróbujcie mu przeszkodzić, karą będzie wyszczypanie pupska;
- Kaszydło - lat cztery i pół, urządza afery w przedszkolu, a w domu skarży i kłamie;
- Mały Potwór - ledwo rok, a dzienniczek potrafi zjeść!
W domu trudno więc o spokój i warunki do prawidłowego rozwoju, bo ciągle coś się dzieje, wali, wrzeszczy albo ryczy. O szkole to nawet szkoda gadać! Pani Barszcz nie należy do wzorowych nauczycielek, a "facetki" od geografii i biologii potrafią się na człowieka nieźle uwziąć. Na kumpli można liczyć, o ile w grę nie wchodzi Beata, bo Fifa i Klakson jakoś zdecydowanie za bardzo się nią interesują, a to przecież Miziołkowi Beata najbardziej się podoba. "Ma takie urocze piegi" - Beata, nie Miziołek, chociaż kto go tam wie…

Pamiętnik Miziołka powstawał pod koniec ubiegłego wieku i drukowany był cyklicznie w "Świecie Młodych". Obecnie jest już książką kultową, a w warstwie językowej nieco "trąci myszką". Ma jednak w sobie niepowtarzalny urok szalonych lat 90. i może być wspaniałą okazją do wspólnego czytania z rodzicami, dzięki którym dziecko (a raczej początkujący nastolatek) dowie się, w jakim świecie dorastali jego "starzy". Kiedy to szkołą kierował "dyro", a "facetka od historii" stawiała "lufy" lub "piony" w dzienniku. Jak radzili sobie bez Youtuba i Facebooka, za to z magnetofonem na kasety i życiem towarzyskim prowadzonym na trzepaku i boisku przed blokiem.

"Dynastia Mizołków" to niezwykle dowcipny, ciepły i lekki zapis przygód pewnego rozrabiaki i jego bliskich. Dla starszych to wehikuł czasu i okazja do przypomnienia sobie beztroskiego dzieciństwa. Dla młodszych - pełen humoru opis niezwykłej codzienności zwykłego nastolatka (podany bez zbędnej czułostkowości i przypochlebiania się czytelnikom). Naprawdę warto!

PS. "Dynastię Miziołków" rewelacyjnie czyta aktor Artur Barciś. Audiobook świetnie sprawdzi się w samochodzie i umili każdą, nawet najdłuższą podróż.

"Dynastia Miziołków"
Tekst: Joanna Olech
Ilustracje: Joanna Olech, Anna Wojtuniuk
Wiek: 9-13
Wydawnictwo: Literatura