Małe Kaziuki

"Na Kaziuka, na Kaziuka, każdy tutaj szansy szuka!" - wołali nasi dziadowie. O Kaziukach opowiadali dziadkowie przy wyplataniu koszy, babcie przy wiciu palm, rodzice z nostalgią, więc i my opowiadamy naszym dzieciom. Bo warto. Tradycja jest ważna, tym bardziej jeśli podszyta zwyczajnymi codziennymi potrzebami. Bo gdzie się kupi najładniejszą podwileńską palmę? No właśnie, tylko na Kaziukach!

Co prawda na Kaziukach w Szkole im. Szymona Konarskiego palm było niewiele, ale przeróżnych smakołyków, słodkości i wyrobów domowych co niemiara. Jak na Kaziuki przystało, trzeba się było targować. Na to jednak nie wpadli szkolni gości przybyli w ramach wspólnego projektu Comenius. Włochom czy Bułgarom, ani nawet Polakom, do głowy nie przyszło, by kwestionować "szkolne" ceny. Płacili (zresztą bardzo uczciwie) i zajadali się wileńskimi specjałami. Pochwałom nie było końca. Goście jednogłośnie stwierdzili, że w pomysłach, przygotowaniach i wykonaniu nie chcieliby stawać w szranki z "Litwinami", bo i tak nie mieliby szans.

Pewnie by mieli, ale zawsze jest miło, kiedy się jest chwalonym.
Tym bardziej, że było za co. No przecież - za wileńskie Kaziuki!

Zdjęcia: Jan Wierbiel
Montaż: Paweł Dąbrowski