Ostatnio dodane
"Moja jest tylko racja, i to święta racja. Bo nawet jak jest twoja, to moja jest mojsza niż twojsza. Że właśnie moja racja jest racja najmojsza!"
Kiedy przyjechałam do Wilna we wrześniu ubiegłego roku, już tam był. Nigdy nie podobała mi się ta konstrukcja. Wyjaśniono mi, że to względy bezpieczeństwa, ukłon władz i służb miejskich w stronę przechodnia. Specjalne "bezpieczne przejścia" stają się coraz bardziej niebezpieczne.
Zatrzymujemy się na skwerze u zbiegu ulic Visų Šventųjų, Karmelitų i Arklių. Wydaje się, że ów skwer nie ma jakiejś specjalnej nazwy. Nazwę go więc "Cheek to cheek". Niedzielne Wilno porusza się właśnie w takt Louisa Armstronga i Elli Fitzgerald.
Tak, tak, od tematu skomplikowanych stosunków polsko-litewskich już dawno wieje nudą. Ale dyskusje na ten temat wydają się mieć rację bytu aż do chwili ich (stosunków) normalizacji. A do tego jeszcze długa droga.
Jeżeli czytacie to, bo gorszy was tytuł, to proszę doczytać do końca. Zawarte tu będzie słów kilka o lituanizacji, o szkołach narodowościowych, o systemie edukacyjnym w takim państwie jak Niemcy i o jednej opcji, która może się okazać przydatna w dalszym rozwoju spraw.
Litwa jest domem wszystkich Polaków i Litwinów – twierdzi premier. Tu się wszyscy zgadzamy. Jednak prawo do gospodarowania tym domem jednoznacznie zawłaszczają sobie Litwini. Tak jakbyśmy byli tu gośćmi. Premier mówi, że mamy kłótnię w domu, obie strony są winne, a Polacy powinni pomilczeć (czytaj pogodzić się i przeprosić). Ciekawe - czy mówiąc „winne są obie strony” miał na myśli też stronę litewską, czy może tylko Polaków na Litwie plus Polskę?
Nie chcę się zastanawiać kto ma rację. Czy spisek rosyjski istnieje czy nie. Czy katastrofa smoleńska to błąd pilotów i nieszcześliwy zbieg okoliczności, czy to celowe działanie strony rosyjskiej. Prawda jest ważna. Ale my jej nie odkryjemy, możemy tylko liczyć, że zostanie nam objawiona.
Pisząc o katastrofie Smoleńskiej bardzo łatwo otrzeć się o banał. Rok temu otrzeć się o banał było trudniej, żadne słowa nie wydawały się być powiedziane na wyrost. Dzisiaj czuję, że 10 kwietnia to data zmaltretowana politycznie i medialnie. Dzisiaj i Zbigniewa Herberta nurza się w banale.
Stało się. Prezydent Litwy podpisała dyskryminującą mniejszości narodowe nowelę do ustawy o oświacie. Pogarszające się w ostatnich czasach z prędkością światła stosunki polsko-litewskie spadły na dno. Samo dno. Co dalej?
ZPL ogłosił, iż w tym roku nie będzie pochodu polskiego na 2ego maja (dzień Polonii i Polaków za granicą).
Ten pochód już stał się tradycją, a wg mnie takie wydarzenie było i jest bardzo potrzebne Polakom na Litwie. Dziś - dużo bardziej.
W sobotę (03.26) odszedł 63-letni ksiądz salezjanin Kazimierz Lewandowski. Zapewne, większości z Was to imię o niczym nie mówi, jednak jestem pewna, że jest to osoba, o której powinno się mówić.
Rząd litewski pomaga mniejszościom mieszkającym - ich sytuacja jest bardzo dobra! Oto hasła rządowe! Rząd „ulepsza” sytuację mniejszości narodowej, bo … jest najlepsza na świecie. Dlaczego więc wywołuje to takie emocje? Jestem pewien, że gdyby dotyczyło to innego narodu mógłby mieć dużo większe przywileje, ale że akurat chodzi o Polaków to figa! Litwini nie lubią Polaków jak mało kto.
Litewski sejm przyjął ustawę o zmianie prawa oświatowego. Przedstawiciele mniejszości narodowych argumentują, że nowe przepisy doprowadzą do zamknięcia wielu szkół, w których treści nauczania przekazywane są w językach mniejszości.
Litwa zrobiła to co, zamierzała i obiecała, właściwie rząd litewski zrobił to co zamierzał i planował. Cieszą się nacjonaliści litewscy. O to ich triumf. Oto pogardę udało się wyrazić ustawą. Rząd idzie ramię w ramię z rasistami krzyczącymi „Litwa dla Litwinów”.
Ciach, i po sprawie. Sejm litewski przyjął nowelę do ustawy o oświacie mającą druzgocący wpływ na sieć polskich szkół na Litwie: prognozuje się, że z powodu nowych przepisów skurczy się ona aż o połowę.
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 586
- 587
- 588
- 589
- 590
- 591
- 592
- 593
- 594
- następna ›
- ostatnia »
